gerçekten kimim?

-

 Bu soruyu hiç düşündünüz mü? Gerçekten kim olduğunuzu ya da gerçekten kimin yanınızda kendiniz gibi hissettiğinizi. Bu aslında o kadar derin bir soru ki. Gözünüzün önünden sevgili arkadaş bi ton insan geçebilir. Ve bunlardan hangisiyle kendiniz olduğunuzu anlamak çok zor olacaktır. Ben şu an bunu yazarken bile gözümün önünden bir ton insan ve olay geçebiliyor. Hayat sizi birbirinden çok ayrı ve çok değişik zevkleri olan insanlarla bir araya getirebilir. Ve bazen çok farklı iki insan ile de çok iyi anlaşabilirsiniz. Acaba siz gerçekten hangisine daha yakınsınız? Acaba bu iyi anlaşmanızın sebebi uyumlu biri olmanız mı ya da verdiğiniz değer yüzünden göz yumduğunuz şeyler mi? Bunu gerçekten kim olduğunuzu anlamadan hiçbir zaman bilemeyeceksiniz. Hayatınızın her evresinde kendinizi yavaş yavaş tanımaya,neyi sevip neyi sevmediğinizden emin olmaya başlayacaksınız. Ve bu sizin için o büyük sorunun cevabı olmaya da başlamış olacak. Ben hayatımda yaşadığım bütün sorunları ve bazı dertleri arkamda bırakıp bunların hepsinden uzaklaştığımda farkına vardım ki ben gerçekten yanında kendim olduğum insanları hayatımdan itmişim. Ve bunu onlar istemediği halde yapmısım. Şu an düsünüyorum ve galiba bunun tek sebebi gerçekten kendim olmaktan gerçekten yanında kendim gibi olduğum insanlardan korkuyor olmamdı. Düşünün bi insana o kadar kendinizi açıyorsunuz ki hayatınızda olan tabular dertler sıkıntılar hepsi yok oluveriyor. Bu aslında benim korktuğum gibi bir durum değilmiş. Hayatınızın her evresinde gerçekten kendiniz gibi hissettiğiniz sizi anlayan insanlarla karşılacaksınız ve bu insanlardan kaçmamalısınız. Çünkü bunlar bir korku değil şans olabilir. Her şeyin yanı sıra size gerçekten kim olduğunuzu daha net anlatabilecek başka bir şey de olmayacaktır hayatınızda. Kıymetini bilin. Ve gerçekten kim olduğunuzu öğrenmekten korkmayın, kaçmayın. 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

zaaflarımız

-
 İlk yazımda aslında herkesin hayatında çok etkisi olan bir şeyden bahsetmek istiyorum. Zaaflar, zaaflarımız. Aslında zaafımız olan şey bazen bir insan bazen bir konu bazen de bambaşka bir şey olabilir. Ama zaaflar konusunda değişmeyecek tek şey herkesin zaafları olduğudur. Hepimiz hayatımızın belli dönemlerinde belli şeyleri hayatımızın merkezi yapıyoruz.Ve bu hayatımızın merkezine koyduğumuz şeyler bütün hayatımızı yönetiyor. Ne kadar da garip aslında tüm yaptıklarımızın belli birkaç şeye bağlı kalması. Bazen bu kişilere ya da olaylara o kadar bağlanıyoruz ki farkında olmadan kendimizden uzaklaşıyoruz.Kendi olmak istediğimiz insan değil karşı tarafı mutlu edebileceğimiz insan olmaya çalışıyoruz. Ve bu durumun farkına çevremiz bizi uyarsa bile varamıyoruz. Bu tarz durumları fark etmek için zaaflarımızdan kurtulmamız gerekiyor sanırım. Gözü kör olmak derler ya aynen o hâle dönüşüyoruz. Kendim bu durumu bütün hatalarına göz yumduğum bir ilişkimde çok net bir şekilde yaşamıştım ve as...
Devamı

korkarak kaybettiklerimiz

-
Hayat aslında o kadar büyük bir ironi ki. Bir şeyi ne kadar çok istersen o şeyi sana vermek yerine seni onun yokluğu ile cezalandırır. Yok olgunlaşırmışsın yok hayat şartlarıymış. O kadar trjaikomik bir an ki bu bahsettiğim. Bir şeyin bir insanın bir olayın varlığına tam alıştığınız an vermek zorunda olduğunuz kararlar korktuğunuz şeyi başınıza getiriyor. Eğer karar verirken bencil olursanız kaybetmeyeceksiniz belki ama bencil olamıyorsunuz. Çünkü aradaki bağ buna izin vermiyor. Düşündüğümde geriye bakıyorum ve hayatımın belli dönemlerinde çok büyük kayıplar yaşamışım. Bazılarının etkisinden hâlâ tam olarak çıkmak zorken anlıyorum ki bunların hepsi benim hatalarımın ya da karşıdakini düşünerek verdiğim kararlardan kaynaklıydı. Kadere pek inanmam. Bu hayatta kaderini kendin belirlersin her şeyi yaptıktan sonra suçu hayata kadere atmak da bir hata olsa da başta yaptığım gibi bunu yapmak bizim kolayımıza geliyor. Bunu bir kaçış yolu olarak görüp olayın içinden sıyrılabiliyoruz. Çünkü bu k...
Devamı

elalem ne der?

-
Yıl olmuş 2024 ama biz hâlâ istediğimiz insan olamıyoruz. Gerçekten olmak istediğimiz kişi gibi davranamıyoruz. Yeni bir ortama giriyoruz ve tek düşündüğümüz bizim hakkımızda ne düşünecekleri oluyor. Yargılanmaktan ve onaylanmamaktan çok korkuyoruz. Onaylanma isteğinden küçük yaşlardan beri kurtulamıyoruz. Bu istek öncelikle ailemizde başlıyor. İyi bir evlat olmak. Kime göre ya da neye göre? Ya da ailemizin istemediği şeyleri yapmak onlara benzemiyor olmak bizi kötü bir evlat mı yapar? Bu düşünce yapısıyla çocukluğumuz geçiyor. Ve gerçekten yapmak istediğimiz şeyleri ailemizden gizli korkularla yapmaya başlıyoruz. Bu süreç sonucunda her şey düzelicek sanarken okulun bize dayattığı profille karşılaşıyoruz. Fark etmesek bile çoğunluk ne yaparsa ona uymaya çalışıyoruz. Bazen bize uymayan şeyleri çok seviyormuş ve o konuyla ilgileniyormuşuz gibi yapıyoruz. Çünkü eğer onlara benzersek ideal bir insan profili çizeriz. Ya da onlar bizi sever. Aslında bu bir doğru değil. Neyi sevdiğimiz ya da ...
Devamı