zaaflarımız

-

 İlk yazımda aslında herkesin hayatında çok etkisi olan bir şeyden bahsetmek istiyorum. Zaaflar, zaaflarımız. Aslında zaafımız olan şey bazen bir insan bazen bir konu bazen de bambaşka bir şey olabilir. Ama zaaflar konusunda değişmeyecek tek şey herkesin zaafları olduğudur. Hepimiz hayatımızın belli dönemlerinde belli şeyleri hayatımızın merkezi yapıyoruz.Ve bu hayatımızın merkezine koyduğumuz şeyler bütün hayatımızı yönetiyor. Ne kadar da garip aslında tüm yaptıklarımızın belli birkaç şeye bağlı kalması. Bazen bu kişilere ya da olaylara o kadar bağlanıyoruz ki farkında olmadan kendimizden uzaklaşıyoruz.Kendi olmak istediğimiz insan değil karşı tarafı mutlu edebileceğimiz insan olmaya çalışıyoruz. Ve bu durumun farkına çevremiz bizi uyarsa bile varamıyoruz. Bu tarz durumları fark etmek için zaaflarımızdan kurtulmamız gerekiyor sanırım. Gözü kör olmak derler ya aynen o hâle dönüşüyoruz. Kendim bu durumu bütün hatalarına göz yumduğum bir ilişkimde çok net bir şekilde yaşamıştım ve aslında asla onaylamayacağım şeyleri onayladığımı fark etmiştim. Bunu  bu şekilde anlattığımda herkesin gözünün önünden bir olay ya da kişi geçtiğine çok eminim. Çünkü biz insanlar farkında olsak da olmasak da bağlanmaya ve bağlanılmaya muhtacız. Ne kadar zaaflarımız yüzünden yaptıklarımızdan sonrasında pişman oluyor olsak da bu döngü hayatımızın her döneminde olmaya devam ediyor. Düşünün yıllar önce hayatınızın merkezi olan insanlar şu an sizin için aynı değerde mi? Değil tabiki. Zaman değişir belki de bizler değişiriz. Ancak hayatımızın her evresinde bu durum bizimle gelir.Zaaflarımız yüzünden yaptığımız her şey aslında çevremizle olan ilişkimizi yönetir. Olumlu ya da olumsuzluğu tartışılsa bile bu durum bizi kendimize kendi benliğimize uzaklaştırır. Tek verebileceğim tavsiye kendim uygulayamasam bile hayatınızın merkezinde tek bir olay tek bir kişi bulundurmayın. İnsanlara çok değer verebilirsiniz, bazı olaylar hayatınızın dönüm noktası olabilir ancak bunlar sizin tüm hayatınızı ve ilişkilerinizi etkileyecek raddede olmamalı. Bunu şu an kendiniz acısından düsündüğünüzde anlayamayacaksınız. Çünkü zaafların en büyük olayı bu. Olayın içinden çıktığınızda farkındalık yaşasanız bile işler çok geç oluyor. 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

elalem ne der?

-
Yıl olmuş 2024 ama biz hâlâ istediğimiz insan olamıyoruz. Gerçekten olmak istediğimiz kişi gibi davranamıyoruz. Yeni bir ortama giriyoruz ve tek düşündüğümüz bizim hakkımızda ne düşünecekleri oluyor. Yargılanmaktan ve onaylanmamaktan çok korkuyoruz. Onaylanma isteğinden küçük yaşlardan beri kurtulamıyoruz. Bu istek öncelikle ailemizde başlıyor. İyi bir evlat olmak. Kime göre ya da neye göre? Ya da ailemizin istemediği şeyleri yapmak onlara benzemiyor olmak bizi kötü bir evlat mı yapar? Bu düşünce yapısıyla çocukluğumuz geçiyor. Ve gerçekten yapmak istediğimiz şeyleri ailemizden gizli korkularla yapmaya başlıyoruz. Bu süreç sonucunda her şey düzelicek sanarken okulun bize dayattığı profille karşılaşıyoruz. Fark etmesek bile çoğunluk ne yaparsa ona uymaya çalışıyoruz. Bazen bize uymayan şeyleri çok seviyormuş ve o konuyla ilgileniyormuşuz gibi yapıyoruz. Çünkü eğer onlara benzersek ideal bir insan profili çizeriz. Ya da onlar bizi sever. Aslında bu bir doğru değil. Neyi sevdiğimiz ya da ...
Devamı

korkarak kaybettiklerimiz

-
Hayat aslında o kadar büyük bir ironi ki. Bir şeyi ne kadar çok istersen o şeyi sana vermek yerine seni onun yokluğu ile cezalandırır. Yok olgunlaşırmışsın yok hayat şartlarıymış. O kadar trjaikomik bir an ki bu bahsettiğim. Bir şeyin bir insanın bir olayın varlığına tam alıştığınız an vermek zorunda olduğunuz kararlar korktuğunuz şeyi başınıza getiriyor. Eğer karar verirken bencil olursanız kaybetmeyeceksiniz belki ama bencil olamıyorsunuz. Çünkü aradaki bağ buna izin vermiyor. Düşündüğümde geriye bakıyorum ve hayatımın belli dönemlerinde çok büyük kayıplar yaşamışım. Bazılarının etkisinden hâlâ tam olarak çıkmak zorken anlıyorum ki bunların hepsi benim hatalarımın ya da karşıdakini düşünerek verdiğim kararlardan kaynaklıydı. Kadere pek inanmam. Bu hayatta kaderini kendin belirlersin her şeyi yaptıktan sonra suçu hayata kadere atmak da bir hata olsa da başta yaptığım gibi bunu yapmak bizim kolayımıza geliyor. Bunu bir kaçış yolu olarak görüp olayın içinden sıyrılabiliyoruz. Çünkü bu k...
Devamı